ANDO 

AIKIDO

   Ik ben vorig jaar begonnen met aikido en ik vind het nu al superleuk. Ik wilde op aikido omdat het me wel leuk leek en omdat mijn papa en mama ook aan aikido doen. Er zitten leuke kinderen in de groep waar ik erg mee kan lachen (volgens mama soms wel een beetje te veel…). En wat ook erg gezellig is is dat mama met me mee mag trainen. Kan ik mooi technieken bij haar uitvoeren! Verder organiseert Ando aikido stages, dat vind ik ook leuk. Voorlopig blijf ik nog wel even bij Ando trainen, en wie weet, haal ik nog wel eens mijn zwarte band!    

   Onze kinderen trainen al jaren met veel plezier bij Ando Aikido. Ze leren er veel, zoals rollen, valbreken en allerlei technieken. Ze krijgen er ook meer zelfvertrouwen van. Ze voelen zich echt thuis in de dojo. Het is mooi om te zien hoe ze genieten op de mat. Het is ook een fijn idee dat ze zichzelf kunnen verdedigen.    

   Wij vinden het fijn om te zien hoe onze zoon samen met andere kinderen en onderling respect, grenzen verleggen, waardoor er een toename is van zijn zelfvertrouwen. Ook de oefeningen met fysiek contact helpen hierbij. Edo, de sensei, straalt veel rust uit waardoor hij de kinderen ondanks de verschillende niveaus goed meekrijgt.    

   Inmiddels hebben wij 2 puberende zoons bij Ando trainen. De oudste (14) staat al op de mat vanaf dat hij 7 jaar oud is. Hij was erg onzeker en wist zich geen houding aan te nemen in grotere groepen. Vanaf de eerste dag voelde hij zich hier erg thuis. Ze nemen hem zoals hij is en dat voelt hij! Dit geeft hem zelfvertrouwen om zichzelf te laten zien. Onze jongste zoon traint nu bijna een jaar bij Ando. Ook hij vindt het heel leuk en vooral erg leerzaam. Wat ik vooral bij ze zie, is dat beide veel meer zelfvertrouwen hebben gekregen in onverwachte situaties. Ze weten de kalmte te bewaren en weten wat ze kunnen. Dat geeft hen, maar ook zeker ons als ouders een heel geruststellend gevoel.    

   We wilden graag dat Floris op Aikido ging om wat weerbaarder te worden, maar het belangrijkste: Floris vind het ook heel erg leuk! Het zijn afwisselende lessen waarin ze lekker kunnen uitrennen en nieuwe dingen leren. En zoals Floris zelf zegt: Alle ninja’s zitten op Aikido!    

   Ongeveer negen maanden geleden zijn mijn zoons Otto (11) en Polle (9) gestart met Aikido. Na wat overtuigingskracht van een van de trainers ben ik daarna ook begonnen, op mijn 41e. Allereerst is het natuurlijk enorm leuk dat we samen iets nieuws leren, dat we een nieuwe geheime taal leren: “hier komt weer een yokomenuchi aan!”, en dat we samen thuis kunnen oefenen en experimenteren. We zijn alle drie erg enthousiast zijn over de krijgskunst en al haar facetten. Daarnaast plukken we nu al vruchten van de trainingen, al kunnen we niet helemaal zeggen wat dat precies is, het is meer een gevoel.